1 στεπτήριος
στεπτήριος, zum Bekränzen gehörig; τὰ στεπτήρια, = στέμματα, Hesych. Vgl. σεπτήριος.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > στεπτήριος
2 στεπτήριος
Wörterbuch altgriechisch-deutsch > στεπτήριος